Molenaars op excursie

We begonnen in Schellinkhout

De versnellingsbak; licht werk en zwaar werk

Onze molen hoef je niet te kruien. Bij menig molen zit het kruiwiel aan de staart. Dat was dus even zoeken. Deze hadden ze binnen in de kap verstopt.

De vijzel, van hout.

Gevangen voor het krooshek

modern pompwerk

Ze zijn er ook in het klein.

Op naar de krijtmolen

Bij de kantstenen. De kollergang.

Zo'n molen wordt best ingewikkeld aangedreven.

Vanaf de stelling. Zicht op een paltrokmolen

Vanaf de stelling. Links een zeskante houtzaagmolen. Rechts een oliemolen.

Oud Zuijlen. Als één molen het niet aan kan, zet je er toch twee neer.

Wipmolen met schutsluis op de voorgrond.

Het halslager. Zo zie je ze tegenwoordig niet meer.

En dan nog zelf even een zeiltje voorleggen. Op een verdekkerde wiek en uitgevoerd met zeilrails.

De Groote Molen

Zo kan het ook. Met fokwieken met remkleppen. Wel even kliummen om de zeilen voor te leggen. Spanweidte: 27,5 meter.

De molenaar woonde in de molen. En sliep in de bedstee. Niet te heftig bewegen, anders valt de po naar beneden.

Baby's sliepen in de krib. In de hoek van de woonkamer waar de molenaars hun pijp of een vette sigaar zaten te roken.

En hier naar de sterke verhalen van de molenaar (tweede van links) luisteren.